Ένα μήνα μετά ξανά μανά τα ίδια...
Ζορίζομαι πολύ. Είμαι πολύ στενοχωρημένη. Την έσκασα τη μάνα,αλλά με έσκασε χειρότερα. Αμ, δεν το φαγες τ'αρνί , Μιχαλάκηηη, εκείνο σ'έφαγε.....
Αποτέλεσμα δεν βγαίνει, έχω παραιτηθεί χρόνια τώρα. Αλλά δεν μπορώ να δέχομαι καταστάσεις που με δυσκολεύουν έτσι αναίμακτα πάντα. Πόσο ζέν πια....
Έχει προστεθεί και η αίσθηση του τέλους χρόνου που τελευταία σκέφτομαι διαρκώς.
Θέλω να είμαστε συμφιλιωμένες.
Έχω τη φήμη μεγάλης αναίσθητης αλλά το να της πώ οτι ήρθα να τα βρούμε γιατί δεν θέλω να πεθάνει και να είμαστε μαλωμένες το βρίσκω μάλλον κακόγουστο...Λες όμως.....
Περιμένω να γίνει το κοτόπουλο με τις χυλοπίτες και θα της πάω ένα ταπεράκι. Μαζί με ένα μπουκάλι ξύδι.!
Συγκινήθηκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη μαλώνεις με τη μαμά σου!
Εχω χάσει τη δική μου που είχαμε την καλύτερη σχέση.
Μην βρεθείς σε θέση να τη χάσεις και να σκέφτεσαι εκείνα που δεν θα έπρεπε να έχεις πει.
Ελπίζω να τα βρείτε.
Φιλάκια πολλά:))
@ serenata: Πήγα το κοτόπουλο χωρίς το ξύδι.... Δεν πέτυχε.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑύριο βλέπουμε.....
Άλλες φορές απελπίζεται κανείς κι άλλες τόσες προσπαθεί. Δεν έχω τη συνταγή της επιτυχίας - αν υπάρχει τέτοια. Εύχομαι ενσυναίσθηση και στις δύο μεριές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Πού θα πάει, θα πετύχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ταπεράκι είναι αλάνθαστη συνταγή συμφιλίωσης.
Έχει γαλουχήσει γενιές και γενιές Ερμίνα μου.
Καλή επιτυχία και σκέψου πως ίσως φτάσουμε κι εμείς στην ίδια θέση κάποτε. Στην τελική του ευθεία ο άνθρωπος επιστρέφει στις βρεφικές συνήθειες ;-)
Να είστε καλά! Ευχαριστώ για τη στήριξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι προσπάθειες συνεχίζονται... Αλλά η άτιμη είναι αγύριστο κεφάλι. Αφηνω και στις δυό μας χρόνο αν και νομίζω πως στην πραγματικότητα έχει ξεχάσει για ποιο λόγο παρεξηγηθήκαμε αρχικά. Ή έτσι το παρουσιάζει γιατί διαφορετικά θα πρέπει να παραδεχτεί οτι χειρίστηκε την κατάσταση λάθος και οτι το να είναι το κλωτσοσκούφι του εγγονού της μπορεί να είναι επιλογή της αλλά δημιουργεί προβλήματα και δυσλειτουργίες στην οικογένειά μου.
Ουφ! Και σιγά μη βγάλω άκρη....