Δεν έχω τίποτα να πω...

Χωρίς να έχω κάτι να γράψω, πληκτρολογώ.
Έκανα μια βόλτα στα ιστολόγια που παρακολουθώ και σε κάποια άλλα, τυχαία!
Και πάλι δεν έχω κάτι να σχολιάσω.
Μου φαίνεται πως συμφωνώ με όλους, αλλά δεν έχω καμία διάθεση ν'ανοίξω το στόμα μου.
Φαντάζομαι τον εαυτό μου να κάθεται την όχθη ενός ποταμού και να χαζεύει το ρεύμα. Κάποια κινέζικη παροιμία δεν λέει οτι αν το κάνεις αυτό για αρκετό καιρό, θα δείς το πτώμα του εχθρού σου να περνάει;
Αλλά εγώ δεν έχω εχθρούς, όποιος θα μπορούσε να είναι εχθρός μου απλά μου είναι τόσο αδιάφορος, που καταλήγει ανύπαρκτος.
Μάλλον πρέπει να σηκωθώ το γρηγορότερο απ'αυτή την όχθη, πριν περάσει κανένα πτώμα που δεν θα είναι εχθρός μου...