Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

Ευτυχία #1.

Η πρώτη αμαρτία που διαπράττουμε απέναντι στη ευτυχία μας είναι να μειώνουμε την αξία της.
Κάνε μια μικρή έρευνα μπροστά στον καθρέφτη και μετά σε ενήλικες γνωστούς και φίλους. Ρώτα "τι σου λείπει;", "Τι θα ήθελες;" και μέτρα πόσοι θα σου αναφέρουν την ευτυχία. Κανείς. (Αν κάποιος σου την αναφέρει, παντρέψου τον-την-το-τους whatever... Επιτόπου.) Κι όμως η ευτυχία κρύβεται πίσω από όποια απάντηση κι αν σου δώσουν. Να είμαστε ευτυχισμένοι θέλουμε όλοι.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να το παραδεχτούμε ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό; Ή έστω να το θυμόμαστε αν προκύψει η ερώτηση;
Φαίνεται, λοιπόν ότι έχουμε κάποιες προκαθορισμένες ιδέες, τόσο σαν άτομα, όσο και σαν κοινωνία, που μας εμποδίζουν να παραδεχτούμε ότι η ευτυχία είναι προτεραιότητα για εμάς.
Παραθέτω:
1. Η ευτυχία θα σε κάνει τεμπέλη.- Αν είσαι ευτυχισμένος δε θα θες να δουλέψεις ή να κοπιάσεις για να αποκτήσεις κάτι καλύτερο ή να βελτιωθείς.
2. Η ευτυχία θα σε κάνει εγωιστή. Δε θα νοιάζεσαι παρά μόνο για ότι κάνει εσένα χαρούμενο.
3. Έτσι κι αλλιώς η ευτυχία δεν διαρκεί...
4. Και τι είναι ευτυχία; Τρέχα γύρευε....
5. Θα γίνω ευτυχισμένος όταν αποκτήσω χρήματα\αγάπη\αναγνώριση\ψώνια\διακοπές\ κάτι, τελωσπάντων...
6. (Δικό μου, δεν το αναφέρει ο δόκτωρ Raj.) Η ευτυχία σε κάνει να φαίνεσαι χαζός.

Μη μου πεις ότι δεν αναγνωρίζεις και δικές σου σκέψεις ανάμεσα σ' αυτές...

Για να τα πιάσουμε ένα-ένα...
(Να διευκρινίσω εδώ ότι  οι επιγραμματικές αναφορές βασίζονται σε μελέτες που έχουν γίνει σε παγκόσμια κλίμακα και υπάρχουν διαθέσιμες εδώ. Δεν κρίνω σκόπιμο να τις παρουσιάσω, αντίθετα απευθύνομαι στο κοινό σου αίσθημα για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί το κοινό αίσθημα όπως και η κοινή λογική, είναι αλάνθαστα, αρκεί να τα εμπιστευτείς. Δεύτερον, για λόγους συντομίας και πρακτικότητας. Ωστόσο συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους έχουν το χρόνο και τη διάθεση να το ψάξουν, να το κάνουν. Αξίζει τον κόπο.)

1. Ευτυχία = τεμπελιά... Πότε σου φάνηκε τεμπέλης ένας υπάλληλος που σε εξυπηρέτησε με χαμόγελο;
2. Ευτυχία = εγωισμός... Σοβαρά τώρα; Πότε σου φάνηκε ευτυχισμένος κάποιος που δε μοιράζεται ποτέ, τίποτα, με κανέναν, και αν μιλήσει θα είναι για να ζητήσει κάτι ή να παραπονεθεί; Αντίθετα, κοίτα τη φάτσα σου στον καθρέφτη την ώρα που διαλέγεις δώρο για έναν φίλο.
3.Ναι, η ευτυχία δεν διαρκεί για πάντα, αλλά υπάρχουν τρόποι να έχεις περισσότερες ευτυχισμένες στιγμές. Αξίζει να το προσπαθήσεις.
4. Να η μεγάλη παγίδα! Επειδή δεν μπορούμε να την ορίσουμε, να τη μετρήσουμε, να τη ζυγίσουμε, γενικά να τη φέρουμε στα μέτρα μας, μας φαίνεται άπιαστη. Κι όμως, δε χρειάζεται παρά να αφιερώσουμε λίγα λεπτά για να φτιάξουμε το δικό μας ορισμό για την ευτυχία. Όχι για να εντυπωσιάσουμε τον κόσμο με τη σοφία μας, ούτε να αποδείξουμε πόσο σκεπτόμενα όντα είμαστε, ή πόσο φιλάνθρωποι και αλτρουιστές. Έναν μικρό και ταπεινό ορισμό της δικής μας, προσωπικής ευτυχίας, που μόνο εμείς θα ξέρουμε και θα επαναλαμβάνουμε. Αυτό χρειαζόμαστε για να ορίσουμε το δρόμο μας.
5. Δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στο μέσο που υποθέτουμε ότι θα μας δώσει χαρά, παρά στην αληθινή ευτυχία.
Μου θυμίζει τον εαυτό μου στη Σαντορίνη. Μαλλιοτραβηχτήκαμε με το Βύρωνα για να φτάσουμε εγκαίρως στην Οία και να θαυμάσουμε το ηλιοβασίλεμα. Και δεν ήμασταν οι μόνοι. Εμείς ευτυχώς προλάβαμε. Κάποιοι άλλοι, όχι... Η μοίρα τους στάθηκε σκληρή... Ο ήλιος είχε σχεδόν δύσει...Δεν πρόλαβαν να φωτογραφηθούν με φόντο το ηλιοβασίλεμα... Γύρισαν στον Πειραιά με ξεχωριστά πλοία... Δε συναντήθηκαν ποτέ ξανά... Αυλαία!
Όπου ηλιοβασίλεμα, βάλε οικονομική άνεση, τον τέλειο γάμο, ένα αυτοκίνητο, ένα αδύνατο σώμα, το τέλειο outfit, ακόμα και ένα παιδί.( Όσο σκληρό κι αν ακούγεται.) Όπως δε γίνεται να φας, απλά πηγαίνοντας στο σούπερ μάρκετ, έτσι δεν μπορείς να ευτυχίσεις απλά έχοντας κάτι. Πρέπει να το μαγειρέψεις.
6. Και τι έγινε;;;;
Μια από τις ευτυχισμένες στιγμές μου ήταν όταν αντιλήφθηκα ότι το γραφείο όπου είχα περάσει δυο μαρτυρικά χρόνια, έκλεινε. Ήμουν 21 και κάθε πρωί φεύγοντας για δουλειά προσευχόμουν να με χτυπήσει αυτοκίνητο. Δεν ήθελα να πεθάνω, αλλά ήμουν πιο πρόθυμη να νοσηλευτώ παρά να πάω στο γραφείο. Το αφεντικό μου ήταν και παραμένει ο πιο απαίσιος άνθρωπος που έχω συναντήσει μέχρι σήμερα. Αρκεί να σου πω ότι η αίσθηση που μοιραζόμαστε όσοι δουλέψαμε εκεί είναι αντίστοιχη με θυμάτων τραγωδίας. Ακόμα και σήμερα μοιραζόμαστε σιωπηλά αυτή την κοινή τραγική εμπειρία. (Τελικά αποδείχτηκε ευλογία όλο αυτό, γιατί εκεί γνώρισα και δέθηκα με δύο από τις φίλες μου που σήμερα είναι δύο από τους πολυτιμότερους ανθρώπους στη ζωή μου. Μου άφησε όμως και ένα έλκος να! Να' χω να θυμάμαι...).
Μας φωνάζει, λοιπόν, το αφεντικό να μας ανακοινώσει πως όπως καταλάβαμε (αφού είχαν πάρει τα αρχεία και τους υπολογιστές τάχαμου για αναβάθμιση...) το γραφείο κλείνει. "Βέβαια", κατέληξε ο Σατανάς, " η Hermine δε φαίνεται να καταλαβαίνει τι συμβαίνει, γιατί φαίνεται χαρούμενη...". Σκέψου πόσο χαρούμενη ήμουν που τόλμησα να μιλήσω: "Το έχω καταλάβει και μάλιστα από χθες που ήρθαν οι τεχνικοί. Γι αυτό είμαι χαρούμενη!" Τον έσκασα, τον χοντρόπετσο!... Είχε το θράσος να θέλει να είμαστε θλιμμένοι, ενώ ο ίδιος ήταν κατευχαριστημένος με την εξέλιξη γιατί θα ευνοούνταν οι άλλες του επιχειρήσεις. Ήθελε να μας τονίσει για άλλη μια φορά πόσο μπατηράκια και εξαρτημένοι ήμασταν εμείς και πόσο κονομημένος και άνετος αυτός.
Δε φαίνεσαι καθόλου χαζός όταν είσαι ευτυχισμένος. Αισθάνονται αυτοί χαζοί και αυτό εκφράζουν. Όταν είσαι ευτυχισμένος, λάμπεις, Μπάμπη μου!

Συμπέρασμα: Αν πραγματικά θέλουμε την ευτυχία, δε χρειάζεται να την ψάχνουμε, να την αναζητάμε. Πρώτα απ' όλα πρέπει να αποφασίσουμε τι ακριβώς σημαίνει "ευτυχία" για εμάς. Να την ορίσουμε με λίγα λόγια και να μην την αφήσουμε να περιπλανιέται χωρίς σκοπό μέσα κι 'εξω από τη ζωή μας. Να κάνουμε αυτόν τον ορισμό προτεραιότητα και να σταματήσουμε να την ψάχνουμε. Να αρχίσουμε να την βρίσκουμε.

Άσκηση: (Ναι, είχαμε και ασκήσεις-εργασίες που έπρεπε να υποβάλλουμε για να συνεχίσουμε.)
Να δώσεις το δικό σου ορισμό της ευτυχίας. Σκέψου, πάρε το χρόνο σου και όταν καταλήξεις, σημείωσέ τον κάπου και φρόντισε να τον βλέπεις καθημερινά. ΜΟΝΟ ΕΣΥ! Κράτα τον στο πορτοφόλι σου. Και μη μου πεις ότι είναι άδειο. Πάω στοίχημα ότι είναι τίγκα στα (άχρηστα) χαρτάκια, αποδείξεις, καρτούλες... Αυτά, δηλαδή, είναι σημαντικότερα από την ευτυχία σου και τα κρατάς σα φυλαχτά;;;;
 

6 σχόλια:

  1. Α, την έχω ορίσει εδώ και χρόνια. Και δεν ξέρεις πόσο με βοήθησε όταν αναγκαστικά έμεινα χωρίς δουλειά, όχι μόνο να μην πέσω σε κατάθλιψη , αλλά να είμαι και καλά! Και για να τα λέω και σωστά, μόνη μου έφυγα από την τελευταία μου δουλειά. Αφού αν έμενα, ναι μεν θα είχα χρήματα, αλλά δεν θα είχα ούτε ζωή, ούτε αξιοπρέπεια!
    Οπότε καταλαβαίνεις τα λεφτά δεν είναι κριτήριο για μένα για νιώσω ευτυχία.
    Γέλασα όταν διάβασα για το μαλλιοτράβηγμα στην Οία. Βρε συ κι εγώ με τον πρώην σύζυγο, στην Σαντορίνη σφαχτήκαμε ένα δειλινό γιατί καθυστέρησα και χάσαμε το ηλιοβασίλεμα. Αυτό το γεγονός όμως ήταν μια καλή αφορμή για να επαναπροσδιορίσουμε τι αξίζει περισσότερο στη ζωή και στη σχέση (άσχετα αν μερικά χρόνια αργότερα χωρίσαμε. Εξακολουθούμε να έχουμε ζεστά συναισθήματα ☺)
    Όλα ξεκινούν και καταλήγουν από τον ορισμό. Από τις προσδοκίες που έχεις έπειτα και πόσο αισθάνεσαι ότι πέτυχες ή δεν πέτυχες τα κριτήρια.
    Αν η ευτυχία για κάποιον είναι η επιτυχία στην επαγγελματική του ζωή και νιώθει ότι δεν τα έχει καταφέρει, ποτέ δεν θα νιώσει καλά. Κρίμα δεν είναι;

    Για μένα οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που νιώθουν καλά πρώτα με τον εαυτό τους και μετά με τους γύρω τους. Που χαμογελούν συχνά και κοιμούνται ανάλαφρα το βράδυ, εκτός κι αν κάνει πολύ ζέστΑ όπως αυτές τις μέρες ☺ αχαχαχα!
    Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω πως οι άνθρωποι δεν αναφέρουν την ευτυχία στις απαντήσεις τους για το τι θα ήθελαν και τι τους λείπει, επειδή γενικά το να μιλούν για συναισθήματα τούς φαίνεται παιδιάστικο και ανώριμο (η συναισθηματική μας εκπαίδευση, το ξέρεις, είναι ελλιπέστατη). Επίσης, δεν ανοιγόμαστε τόσο πολύ στους άλλους, θεωρώ, ώστε να τους εκμυστηρευθούμε οτιδήποτε σχετικά με κάτι τόσο προσωπικό. (Και το θέμα της ευτυχίας μας είναι πολύ - πολύ προσωπικό μας.) Τώρα, αναφορικά με τους ανθρώπους που υποτιμούν την αξία της ευτυχίας ... σκέφτομαι πως οι κυνικοί είναι οι πληγωμένοι πρώην ευτυχισμένοι. Ή οι πληγωμένοι, τελεία.
    Προσωπικά, πιστεύω πως υπάρχουν είδη ευτυχίας: οι grande και οι μικρούλες. Όπως, ας πούμε, όταν ένας σφοδρός έρωτας βρίσκει ανταπόκριση ή όταν κάνεις ένα παιδί - και όταν, φερ' ειπείν, κουνιαρίζεσαι σε μια αιώρα στον ίσκιο των δέντρων, δίπλα στο κύμα, με το αεράκι να σε φυσάει, ένα καλοκαιρινό απομεσήμερο. Οι πρώτες δίνουν ώθηση στη ζωή να συνεχίσει και οι δεύτερες στις στιγμές να κυλούν. Νοηματοδοτούν τον Μεγάλο Χρόνο και τον Μικρό Χρόνο. :-)
    Καλή συνέχεια, Hermine!
    Η πρώην To love life for what it is

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ airis και "πρώην". Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και τα σχόλιά σας.
    Συμφωνώ μαζί σου, "πρώην" όσον αφορά τη συναισθηματική μας απαιδευσιά. Ας πούμε λοιπόν, οτι καταγράφω την εμπειρία μου στη συναισθηματική εκπαίδευση. Εκπαίδευση πραγματική με χαρτί και καλαμάρι.
    "Airis", μια ματιά στο blog σου φτάνει για να καταλάβει κανείς οτι έχεις ιδιαίτερο ταλέντο στην ευτυχία. Πάντα τέτοια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α ωραία!
    Έχουμε και ασκήσεις!
    Οπότε τώρα θα πρέπει να κάτσω να σκεφτώ τι είναι ευτυχία για μένα.
    Θα μου πάρει πολύ καιρό για να δώσω έναν ορισμό, μιας και είμαι δύσκολος άνθρωπος, αλλά άμα είναι να βρω την ευτυχία, χαλάλι οι ώρες!
    Σε χαιρετώ, ούσα όχι ευτυχισμένη, προς το παρόν τουλάχιστον, αλλά καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν μπορώ να πω με μία λέξη τι θα με έκανε ευτυχισμένη, και έχω συνειδητοποιήσει ότι η ευτυχία είναι στιγμές. Απλώς, έχω αποφασίσει ότι θα προσπαθώ να αντλώ τα θετικά από τις καταστάσεις που με περιβάλλουν (όχι ότι το καταφέρνω πάντα), και ότι θα προσπαθώ να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν, τα οποία και έχουν προτεραιότητα για εμένα.
    Όχι, δηλαδή, ότι θα αφήσω τη δουλειά μου για κάτι τέτοιο (οι Αιγόκεροι δεν είναι φίλοι των αλλαγών, και, επιπλέον, είναι δύσκολοι οι καιροί για αλλαγές, Αριστέα σε θαυμάζω), αλλά τα πράγματα που με ευχαριστούν τα έχω εντάξει στο "πρόγραμμά" μου. Αυτό, σε απλά ελληνικά σημαίνει, ότι έχω αφήσει χώρο στη ζωή μου για την ευτυχία.
    Πάντως, το να προσδιορίσω επακριβώς την ευτυχία μου φαίνεται βουνό... Θα προσπαθήσω, όμως, να την κάνω την εργασία που μας έβαλες. (Πολύ το ευχαριστήθηκα αυτό με τη δουλειά σου, παρεμπιπτόντως, όχι το έλκος, το άλλο).
    Να έχεις μία όμορφη εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Αρτίστα και Pippi: Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια, κορίτσια! Όπως βλέπετε, αφήνω σας αφήνω χρόνο για να σκεφτείτε και να ορίσετε την ευτυχία. Κάντε το, όμως, μην αναβάλετε... Όσο για τις λέξεις, χρησιμοποιήστε όσες θέλετε, αρκεί να εκφράζουν με σαφήνεια αυτό που θέλετε. Έμεις τα καλλιτεχνικά πνεύματα έχουμε μια τάση στα...σεντόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή