Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Ξανά, μάνα.

 



Ένα μήνα μετά ξανά μανά τα ίδια...
Ζορίζομαι πολύ. Είμαι πολύ στενοχωρημένη. Την έσκασα τη μάνα,αλλά με έσκασε χειρότερα. Αμ, δεν το φαγες τ'αρνί , Μιχαλάκηηη, εκείνο σ'έφαγε.....
Αποτέλεσμα δεν βγαίνει, έχω παραιτηθεί χρόνια τώρα. Αλλά δεν μπορώ να δέχομαι καταστάσεις που με δυσκολεύουν έτσι αναίμακτα πάντα. Πόσο ζέν πια....
Έχει προστεθεί και η αίσθηση του τέλους χρόνου που τελευταία σκέφτομαι διαρκώς.
Θέλω να είμαστε συμφιλιωμένες.
Έχω τη φήμη μεγάλης αναίσθητης αλλά το να της πώ οτι ήρθα να τα βρούμε γιατί δεν θέλω να πεθάνει και να είμαστε μαλωμένες το βρίσκω μάλλον κακόγουστο...Λες όμως.....
Περιμένω να γίνει το κοτόπουλο με τις χυλοπίτες και θα της πάω ένα ταπεράκι. Μαζί με ένα μπουκάλι ξύδι.!