Η Κότα περιφερόταν έξω απο το κοτέτσι της τσιμπολογώντας καλαμπόκι. Σήκωνε το κεφάλι και κοίταζε απο τη μία το κοτέτσι, απο την άλλη το σπίτι του Ανθρώπου. Μια το ένα, μια το άλλο, τελικά δεν έβλεπε και μεγάλες διαφορές!
Η Αλεπoύ μπήκε στην αυλή μια μέρα που ο Ανθρωπος έλειπε.
- Πώς απο δω, κυρα-Μάρω; ρώτησε η Κότα.
- Για σένα ήρθα, της απάντησε η Αλεπού, για να σε φάω.
- Χα, ας γελάσω! Σιγά που θα με φάς. Ξέρεις ποιά είμαι εγώ κυρα-Μάρω; Εγώ ζώ σε σπίτι, σαν τον Άνθρωπο. Το ίδιο είμαστε!
- Αυτός όμως κρατάει τσεκούρι! είπε η Αλεπού
και την έφαγε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου