Η πεντάμορφη και το τέρας...

Η Γυναίκα είναι το κόσμημα ανάμεσα στα έμψυχα, το αριστούργημα της Πλάσης, αυτή που συντηρεί τη φωτιά της εστίας και τρέφει τη Ζωή με το γάλα της।
Η Γυναίκα είναι παντοδύναμη γι'αυτό τη φοβήθηκαν। Την ταπείνωσαν, έντυσαν το σώμα της με ρούχα και το πνεύμα της με ενοχές και σκοτάδι।
Κι όταν μετατρέψεις τη χάρη σε προστυχιά, την απόλαυση σε ενοχή, όταν συντηρείς χωρίς να σέβεσαι, όταν δίνεις υποχρεώσεις χωρίς να αναγνωρίζεις δικαιώματα, όταν καταλογίζεις ευθύνες χωρίς να προσφέρεις αναγνώριση, δημιουργείς ένα Τέρας, Άγριο Θηρίο। Και η Αγάπη που μόνο η Γυναίκα ήξερε να κρατάει στα χέρια της, γίνεται ένα διαμάντι στα χέρια ενός Θηρίου। Θα πεταχτεί στις λάσπες, θα ποδοπατηθεί και θα βρομίσει। Θα ξεχαστεί। Κι όλα αυτά γιατί η Γυναίκα δεν σκέφτηκε ποτέ πως έχει τη δύναμη να τ' αλλάξει όλα। Πως μπορεί να γεννήσει έναν καινούριο κόσμο μαζί με τα παιδιά που γεννάει και μεγαλώνει।
Κι αν το σκέφτηκε, αφέθηκε στο τέλος। Υπέκυψε και δέχτηκε το μήλο। Αυτό ήταν το πεπρωμένο της।