Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011


Μετά τα "Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά","Κλειστόν λόγω μελαγχολίας". Κύριε Μουσρελά, σας κατακλέψαμε...
Τα μαλλάκια μου τείνουν πλέον προς το καστανό (αν και ο ήλιος πάντα τα κάνει να "κοκκινίζουν"). Και τα παραθυράκια μου πλέον κλειστά λόγω μελαγχολίας.


Καλά είμαι και μόνη μου, δε λέω. Πάντα κάναμε καλή παρέα με τον εαυτό μου. Αλλά, να, τώρα θα θέλαμε πολύ να μπει και κάποιος τρίτος στην παρέα...

Τα μαλλάκια μου μάκρυναν, τα περιποιούμαι και είναι απαλά και ευωδιάζουν. Το μόνο που τους λείπει είναι ένα χάδι...και τα μάγια θα λυθούν...
Μόνο που γεμίσαμε μαγεμένες πριγκίπισσες και οι ήρωες δεν προλαβαίνουν..Οι Δον Κιχότες πολεμούν ανεμόμυλους και μόνο κάτι ταλαίπωροι Σάντσο Πάντσα διατρέχουν την υφήλιο πάνω στα γαϊδουράκια τους.
Αλλά ποια πριγκίπισσα ξύπνησε ποτέ από το χάδι ή το φιλί του Σάντσο Πάντσα;

3 σχόλια:

  1. ελπίζω να έρθει γρήγορα το χάδι στα μαλλιά σου!!!!!!!!!! ίσως να αξίζει η προσμονή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οσο πιο πολυ περιμενεις...
    οσο πιο αυστηρα διαλεγεις...
    Τοσο πιο γλυκο το χαδι...
    Κι ο Σαντσο, ομως...
    Μπορει να ειναι, η πιο ζεστη ψυχη..
    Σαντσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμη φιλεναδίτσα μου,

    Σ'ευχαριστώ...

    Αγαπητέ Μαχαίρη,
    Ελπίζω πραγματικά να αξίζει η προσμονή.
    Ελπίζω επίσης να μη με αλλάξει και με γεράσει η προσμονή.
    Όσο για τον Σάντσο...ένας Σάντσο θα είναι πάντα μια φοβισμένη και μίζερη ψυχή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή