Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010
Σ.
Μια τρικυμία μέσα μου
και συ βαρκούλα,
μιά βρίσκεσαι, μιά χάνεσαι...
Μέσα μου βράχια κοφτερά
σκίζω τα χέρια μου
και μες στα αίματα
κρατώ, μαντεμένιο πουλί,
την ψυχή μου.
Φωτιές κλείνουν τα μάτια μου
κι ονειρεύομαι,
Να 'ταν λέει περιστέρι λευκό,
με κλαδί ελιάς να σου το ΄στελνα...
Κάποτε θέλησα ν'αλλάξω τον κόσμο, όπως όλοι.
Μετά έμαθα πως για ν'αλλάξω τον κόσμο, πρέπει ν'αλλάξω πρώτα εγώ.
Και τώρα αναρωτιέμαι... μήπως τελικά ο κόσμος αλλάζει εμένα;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
πέρασα να σου αφήσω τις ευχές μου για μια καλή χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή